ازدواج با دختری که پدر و مادرش در حال طلاق هستن

در مساله ازدواج لازم است که تمام جوانب سنجیده شود و سنجیدن تنها شرایط خانوادگی یا فرهنگی کافی نیست. با این حال در مورد طلاق پدر و مادر این دختر لازم است حواستان به چند مورد باشد. زیرا طلاق خواه ناخواه دید فرزندان نسبت به زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد.

از جمله این تاثیرات می تواند موارد زیر باشد:

1) یادگیری الگوی ارتباطی ناسالم: ممکن است فردی که والدین او طلاق گرفته‌اند یا در شرف طلاق هستند، الگوی ارتباطی سالم را در خانواده خود نیاموخته باشد و همواره الگویی شامل خشونت یا سردی را در پدر و مادر خود مشاهده کرده باشد. ممکن است این الگو به زندگی مشترک آنها نیز راه پیدا کند.

2) آسیب‌های روانی: ممکن است بچه ها در چنین خانواده هایی دچار آسیب های روانی شوند. بهتر است اگر طرف مقابلتان تحت روان درمانی نیست به او کمک کنید جلسات روان درمانی خود را شروع کند و خودتان هم تا جای ممکن او را درک کنید و با او همراه باشید.

3) دیدگاه نسبت به مردان: طلاق والدین دید افراد نسبت به جنس مخالف را تحت تاثیر قرار می دهد. یعنی ممکن است دختری که رابطه مخدوش پدر و مادر خود را دیده است مردان را غیر قابل اعتماد، سرد، پرخاشگر یا ... ببیند. 

4) دیدگاه به عشق و ازدواج: چنین مساله ای ممکن است افراد را نسبت به عشق و ازدواج بی اعتماد کند. پس به طور کلی لازم است دیدگاه های او را بپرسید و بررسی کنید.

اینها صرفا فرضیاتی هستند که لازم است در مورد طرف مقابلتان سنجیده شوند. بهترین کار این است که قبل از رسمی کردن ارتباط حتما مشاوره پیش از ازدواج بگیرید تا تمامی این مسایل سنجیده شوند.

چندتا مراجع داشتم که همین وضعیت رو داشتن و خیلی دقت کردم که هر مورد به‌صورت جداگانه بررسی بشه، چون واقعیت اینه که هیچ نسخه‌ی کلی برای همه وجود نداره.
ازدواج با دختری که پدر و مادرش در حال طلاق هستن، یه موضوع حساسی‌ست و باید حسابی ریزبینانه نگاه کرد. مثل این می‌مونه که داری یه ماشین دست دوم می‌خری: ممکنه ظاهرش خوب باشه ولی موتور یا سیستم ترمز نیاز به بررسی دقیق داره. پس قبل از تصمیم‌گیری باید ببینی اون دختر چطور با این وضعیت کنار اومده، چه حمایت‌هایی داره، و خودش چقدر برای آینده رابطه آمادست.
از دید روان‌شناسی، وقتی خانواده‌ای درگیر طلاق میشه، بچه‌ها ممکنه طرحواره‌هایی (که یعنی باورها و الگوهای عمیق ذهنی از دنیا و روابط) شکل بدن که روی روابط آینده‌شون تاثیر بذاره. مثلاً ممکنه ترس از رهاشدگی، اعتماد پایین، یا الگوهای رفتاری خاصی به وجود بیاد.
اما تأکید می‌کنم که همه اینها یکسان نیست؛ باید دید اون فرد چقدر تونسته این مشکلات رو درک کنه و راهکارهای مقابله‌ای یاد گرفته. با گفت‌وگوی عمیق و دقیق، میشه خیلی چیزها رو فهمید و دید آیا شرایط برای رابطه سالم فراهم هست یا نه.
در نهایت، به عنوان روانشناس، همیشه توصیه‌ام اینه که بی‌خیال کلیشه‌ها و ترس‌های رایج بشیم و هر کیس رو جداگانه و با دقت بررسی کنیم، چون هر داستان، شخصیت و پیشینه‌ی خودش رو داره.