چه جوری بفهمیم افسردگی داریم؟

depression یک اختلال خلقی است که باعث احساس غم و اندوه مداوم یا از دست دادن علاقه نسبت به چیزهایی میشود که زمانی از آنها لذت میبردید. همچنین میتواند در حافظه، تفکر، خوردن و خواب اختلال ایجاد کند. این امر کاملا طبیعی است که نسبت به موقعیتهای دشوار زندگی همچون از دست دادن شغل یا طلاق اندوهگین باشیم.

اما اختلال مذکور هر روز به مدت حداقل دو هفته ادامه خواهد داشت و با برخی علائم بالینی همراه میشود که به آن افسردگی بالینی هم میگویند و زندگی را برای شخص مبتلا بیارزش میکند. در صورت عدم درمان و جدی گرفته نشدن علائم، ممکن است اختلالات خلقی حادتر شود و فرد به خودآزاری یا خودکشی دست بزند.

depression زمانی اختلالات روانی تلقی می­شود که همراه با حداقل پنج علامت همزمان و بیش از دو هفته رخ دهد. علائم افسردگی عبارتند از:

1. فکر به مرگ


2. احساس ناراحتی، پوچی یا درماندگی


3. کندی در حرکت، تفکر یا صحبت فرد


4. اختلال در تمرکز، یادآوری و تصمیم­گیری


5. اضطراب، پرخاشگری و احساس بی­قراری


6. کج­خلقی، فوران خشم یا پایین آمدن آستانه­ صبر


7. اختلال در خواب، ازجمله بی­خوابی یا پرخوابی


8. خستگی، پایین بودن انرژی و طاقتفرسا بودن کارها از نظر فرد


9. بی­میلی به انجام فعالیت­های لذت ­بخش، از رابطه جنسی گرفته تا ورزش


10. درد فیزیکی مثل سردرد یا کمردرد بدون علت (میتواند از علائم کرونا باشد)


11. اختلال در اشتها، شامل بی­میلی به غذا و کاهش وزن یا پرخوری و افزایش وزن


12. احساس بی­ارزشی، عذاب وجدان، تمرکز روی شکست­های گذشته و سرزنش خود

سلام من دچار ضعف بدنی هستم و نوعی بدبینی باتوجه به کم کاری ها افراد اطرافم چطور میتوانم فردی موفق با نیروی بدنی بالا باشم ؟

نمیدونم

علائم افسردگی می تواند پیچیده باشد و بین افراد مختلف بسیار متفاوت باشد. اگر افسرده هستید، ممکن است احساس غمگینی، ناامیدی کنید و علاقه خود را نسبت به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید از دست بدهید. علائم برای هفته ها یا ماه ها باقی می مانند و به اندازه ای بد هستند که در کار، زندگی اجتماعی و زندگی خانوادگی شما اختلال ایجاد کنند. 

از مهمترین و رایج ترین علائم افسردگی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

علائم روانی افسردگی:

کم خلقی مداوم یا غمگینی

احساس ناامیدی و درماندگی

داشتن عزت نفس پایین

احساس گریه کردن

احساس گناه

احساس تحریک پذیری و عدم تحمل دیگران

نداشتن انگیزه یا علاقه به چیزها

تصمیم گیری برایشان مشکل است

هیچ لذتی از زندگی نگرفتن

احساس اضطراب یا نگرانی

داشتن  افکار خودکشی یا افکار  آسیب رساندن به خود

علائم فیزیکی افسردگی :

آهسته تر از حد معمول حرکت می کند یا صحبت می کند

تغییرات در اشتها یا وزن (معمولا کاهش می یابد، اما گاهی اوقات افزایش می یابد)

یبوست

دردها و دردهای غیر قابل توضیح

کمبود انرژی

میل جنسی کم ( از دست دادن میل جنسی )

اختلال در خواب - برای مثال، به سختی به خواب رفتن در شب یا بیدار شدن در صبح خیلی زود

علائم اجتماعی:

اجتناب از تماس با دوستان و شرکت در فعالیت های اجتماعی کمتر

نادیده گرفتن سرگرمی ها و علایق خود

داشتن مشکلات در خانه، کار یا زندگی خانوادگی

افسردگی یک وضعیت روحی است که ممکن است با احساسات افسرده، بی‌اشتهایی، خستگی، عدم تمایل به فعالیت‌های روزمره، اضطراب، خواب نامنظم و تغییرات در وزن همراه باشد. برای تشخیص افسردگی در خود، می‌توانید به موارد زیر توجه کنید:

1. احساس افسرده بودن و ناراحتی بدون دلیل آشکار

2. کاهش علاقه به فعالیت‌های روزانه و سرگرم‌کننده

3. خستگی مداوم و عدم توانایی در اجرای وظایف روزمره

4. دشواری در تصور چالش‌ها و حل مسائل

5. عصبانیت شديد

6. مشکلات خواب شامل خواب زود بیدار شدن یا خستگي پس از خوردن صبحانه

اگر این علائم در شما دیده میشه، پیشنهاد ما این است که ابتدا با یک روانشناس گفتگو کنید تا شما را راهنمایی کند 

عدم تمرکز

اختلال در خواب

بی اشتهایی/پرخوری عصبی

احساس بی انگیزگی و غم عمیق

نداشتن هدف 

احساس پوچی

درصورتی که همه این علائم رو داشته باشید و مدام این حس ها تکرار و تشدید بشن شما افسرده هستین و باید هر چه سریع تر به یک روانشناس مراجعه کنید.

برای تشخیص دقیق افسردگی بهتره به یه روان شناس مراجعه کنید ولی اگه مایلید تا حدودی این علائم رو خودتون چک کنید، این موارد رو در نظر داشته باشید:

۱. ببینید آیا خلقتون این اواخر پایین اومده؟

۲. علاقتون رو به فعالیت‌های روزمره از دست دادید؟

۳. بی خواب یا پرخواب شدید؟

۴. بی قرار یا کند هستید؟

۵. احساس خستگی یا از دست دادن انرژی در بیشتر روزها همراهیتون می‌کنه؟

۶. احساس بی ارزشی یا احساس گناه سراغتون میاد؟

۷. تمرکز یا توانایی تصمیم‌گیریتون مختل شده؟

۸. به مرگ یا خودکشی فکر می‌کنید؟

اگه جوابتون به بیش‌تر این سوالات بله است، بهتره حتماً به روان شناس مراجعه کنید.