طرز صحیح رفتار با دانش آموز اختلال دو قطبی

بهترین کار در چنین مواقعی ارجاع دادن دانش‌آموز به مشاور مدرسه است. اگر در مدرسه مشاوری ندارید، او را به یک روان‌شناس بیرون از مدرسه ارجاع دهید. و اگر این امکان هم وجود ندارد، لازم است خودتان با او صحبت کنید.

معمولاً افراد افسرده خواب خوبی ندارند! یا زیاد میخوابند و یا کم. از او در مورد ساعت خواب و بیداری‌اش سوال کنید و با کمک هم برنامه‌ای منظم برای خوابش بریزید.

در این زمینه می‌توانید از خانواده‌ی او هم کمک بگیرید. اگر آنها محیط آرام‌تر و کم استرس‌تری را فراهم کنند، احتمالاً الگوی خواب دانش‌آموز هم بهتر می‌شود.

اگر افکار آزاردهنده‌ای دارد که در کلاس او را اذیت می‌کنند چ باعث می‌شوند ترجیح بدهد بخوابد تا اینکه به درس گوش دهد، در مورد این افکار با هم صحبت کنید و آنها را به چالش بکشید.

درود و احترام خدمت شما امیدوارم عالی باشید 

وقتی که به‌عنوان یک معلم، مشاور تحصیلی یا مربی با کودک و نوجوانی روبرو میشید که ویژگی‌های خاص روحی دارن، ارتباط با والدین و ارجاع دانش‌آموز به مشاور روانشناس خیلی اهمیت داره باید از راهنمایی‌های یک متخصص استفاده کنید

و این نکته هم بگم این دانش آموز ها احتمالا دارن دارو مصرف میکنن و ممکن رفتارهایی رو تحت تاثیر دارو انجام بدن و درک اینا برای معلم سخته

ممکن روند کلاس رو مختل کنن پس به نظرم که اول روز بهتره برنامه کلاس  و فعالیت هارو مرور کنید  تا دانش آموز راحت تر این فعالیت ها رو درک کنه

چند تا تکنیک هم به عنوان روانشناس خدمتتون میگم امیدوارم کمک تون کنه تا رفتارهای مثبت این دانش آموز رو بتونید بیشتر کنید

اقتصاد ژتونی –یعنی دانش‌آموزان برای هر مورد از رفتار مثبت امتیاز یا ژتونی توسط شما بگیرن

نمودار رفتار در کلاس درس – یعنی ایجاد نموداری که  سطح رفتار هر دانش‌آموز رو در کلاس نشان بده دانش‌آموزی که رفتار مثبتی دارن روی نمودار پیشرفت می‌کنن

سیستم قرعه‌کشی – مشابه اقتصاد ژتونی

بررسی رفتار مثبت همکلاسی هاش – توی این روش از دانش‌آموزان خواسته میشه که همسالان خودش رو ببینه و رفتار مثبت رو شناسایی کنه.

سلام و وقت‌بخیر.

اصولا در مدرسه دانش‌آموزانی که تشخیص اختلالات مختلف روانی مثل ADHD، اختلال یادگیری (SLD)، یا اضطراب افسردگی و دو قطبی گرفتن چندان مورد توجه واقع نمیشن. عموما معلم‌ها فکر می‌کنن این دانش آموزان افراد بی‌ادبی هستند که دارن از قصد اذیت و بی‌احترامی می‌کنن و لایق تنبیه می‌دوننشون، در صورتیکه که اصلا این‌طور نیست؛ بنابراین از اونجایی که کشور آباد و کاملا پیشرفته و درجه یک ما “ایران” هیییچ‌گونه تمهیداتی برای کودکان دارای اختلال روانی در مدارس تدارک ندیده، این وظیفه خود معلمینه که سوادشون از مسائل روانشناختی رو بالا ببرند و همه‌ی رفتارها رو حمل بر بی‌احترامی نکنند. پس این مهم‌ترین فاکتوره.

کاری که در ادامه باید انجام بشه اینه که رفتارهای بعضا عجیب دانش‌آموزش باید به‌صورت خصوصی به خانواده‌اش اطلاع داده باشه و به روش‌های درستی بهشون اگاهی داده بشه که برخی رفتارها غیرعادیه و بعد دانش‌اموز قطعا باید به روانشناس و اگر روانشناس صلاح ببینه به روانپزشک ارجاع داده بشه و وقتی ریشه‌ی رفتارها تشخیص داده شد، رویکرد کنترل در پیش گرفته بشه.

چیزی که مهمه اینه که در طی تمام این مراحل به قول معروف پاپیچ شاگردتون نشید، اگه نیاز داره بره بیرون اجازه بدید بره بیرون منتها کنترل شده. تا وقتی ریشه‌ی مشکل تشخیص داده بشه فقط و فقط تمرکز کنید به بهبود رابطه‌تون با شاگردتون.