تعریف نظری از کلید واژه ضمیر ناخودآگاه

ضمیر ناخودآگاه به عنوان مخزن احساسات، افکار، خواسته ها و خاطراتی که خارج از آگاهی هشیار است. بیشتر بخش‌های ضمیر ناخودآگاه غیرقابل قبول یا ناخوشایند در نظر گرفته می‌شوند، مانند احساس درد، اضطراب یا درگیری. به گفته بسیاری از روانشناسان، ناخودآگاه همچنان بر رفتار تأثیر می گذارد، حتی اگر افراد از این تأثیرات اساسی آگاه نباشند. 

هنگام مفهوم سازی ذهن ناخودآگاه، مقایسه ذهن با یک کوه یخ می تواند مفید باشد. هر چیزی بالای آب نشان دهنده آگاهی خودآگاه است در حالی که هر چیزی زیر آب نشان دهنده بی هوشی است. در نظر بگیرید که اگر یک کوه یخ را به طور کامل ببینید چه شکلی می شود. تنها بخش کوچکی از کوه یخ در واقع در بالای آب قابل مشاهده است. آنچه از سطح دیده نمی شود حجم عظیمی از یخ است که بخش عمده ای از کوه یخ را تشکیل می دهد که در اعماق زیر آب غوطه ور است.

چیزهایی که آگاهی آگاهانه ما را نشان می دهند، صرفا "نوک کوه یخ" هستند. بقیه اطلاعاتی که خارج از آگاهی هشیار هستند در زیر سطح قرار دارند. اگرچه ممکن است این اطلاعات آگاهانه در دسترس نباشد، اما همچنان بر رفتار فعلی تأثیر می گذارد.

افکار، باورها و احساسات ناخودآگاه می توانند به طور بالقوه باعث تعدادی از مشکلات شوند، از جمله: خشم، سوگیری، رفتارهای اجباری، تعاملات اجتماعی دشوار، پریشانی، مشکلات رابطه

فروید معتقد بود که بسیاری از احساسات، امیال و عواطف ما سرکوب شده یا خارج از هوشیاری هستند زیرا به سادگی بیش از حد تهدیدکننده هستند. فروید معتقد بود که این امیال پنهان گاهی از طریق رویاها و لغزش های زبانی (معروف به "لغزش های فرویدی") آشکار می شوند. همچنین او معتقد بود که تمام غرایز و تمایلات اساسی ما نیز در ضمیر ناخودآگاه وجود دارد. به عنوان مثال، غرایز مرگ و زندگی در ناخودآگاه یافت شد. غرایز زندگی که گاهی اوقات به عنوان غرایز جنسی شناخته می شوند،